ซูโม่ ประวัติความเป็นมาและกฎกติกาน่ารู้

ซูโม่มีต้นกำเนิดในประเทศญี่ปุ่นเป็นรูปแบบกีฬาที่มีชื่อเสียงที่สุดของประเทศญี่ปุ่น ซึ่งได้อาจจะเรียกซูโม่ว่าเป็นกีฬาประจำชาติของญี่ปุ่น มีต้นกำเนิดราวต้นศตวรรษที่ 7 เดิมทีเป็นพิธีกรรมเพื่อบูชาเทพเจ้าทางการเกษตรกร เปลี่ยนเป็นการชมกีฬาในงานพิธีของราชสำนักในช่วงเซนโกคุ การเข้าชมการแข่งขันซูโม่เป็นหนึ่งในประสบการณ์ที่ดีที่สุดเมื่อมาเยือนญี่ปุ่น

สารบัญ

• ประวัติของซูโม่
• ลำดับขั้นของซูโม่
• คำศัพท์พื้นฐานของซูโม่
• การตัดสินและการฝึกของซูโม่
• สรุป

■ ประวัติของซูโม่

Sumo (相撲) แปลว่า "การปะทะกัน" เป็นหนึ่งในกีฬาที่เก่าแก่ที่สุดของญี่ปุ่นที่มีประวัติศาสตร์ยาวนานหลายศตวรรษ กล่าวกันว่ากีฬาชนิดนี้มีมาตั้งแต่เมื่อ 1,500 - 2,000 ปีก่อน พิธีกรรมเพื่อบูชาเทพเจ้าทางการเกษตรกร ทำนายการเก็บเกี่ยวผลผลิตทางการเกษตรในปีนั้นๆ พัฒนาเป็นความบันเทิงในรูปแบบของการชมกีฬาในงานพิธีของราชสำนักในช่วงเซนโกคุ ซูโม่ยังถูกใช้เป็นรูปแบบหนึ่งของการฝึกนักรบสำหรับซามูไร ในสมัยเอโดะ ซูโม่ได้รับการฝึกฝนทั่วประเทศและได้รับการยอมรับว่าเป็นกีฬาประจำชาติ

บทความแนะนำ

ประกาศ!! Ponga-chan คาแรคเตอร์ของ WeXpats อย่างเป็นทางการ

การทำงานในญี่ปุ่น

วิธีติดตั้งแอป Suica บัตรรถไฟญี่ปุ่นบนโทรศัพท์มือถือ

การท่องเที่ยวในญี่ปุ่น

[รีวิว] วอร์เนอร์ บราเธอร์ส สตูดิโอทัวร์ โตเกียว - เดอะ เมคกิ้ง ออฟ แฮ...

การท่องเที่ยวในญี่ปุ่น

เที่ยวไร่ชาญี่ปุ่น พักโฮมสเตย์ สัมผัสวิถีชีวิตชาวไร่เก็บชาที่ญี่ปุ่น

การท่องเที่ยวในญี่ปุ่น

เปิดประสบการณ์เปลี่ยนงานจากรีสอร์ตบนเกาะสู่โรงแรมในโตเกียวด้วย WeXpats...

การทำงานในญี่ปุ่น

■ ลำดับขั้นของซูโม่

บันซึเกะ (番付)

บันซึเกะ (番付) เป็น การจัดอันดับของนักมวยปล้ำซูโม่อย่างเป็นทางการ โดยรายละเอียด จะแบ่งออกเป็น ２ แบบใหญ่ๆ คือ Sekitori (関取) และ Riki shōseiin (力士養成員) โดยมีลำดับ６ขั้น (階級; kaikyu) และ 10 แบบ (格付け; kakuzuke)

Sekitori (関取)

Sekitori (関取) เซกิโทริ คือนักซูโม่มืออาชีพ ที่มีระดับตั้งแต่ Juryo (十両) ขึ้นไป โดยจะได้รับเงินเดือนตามลำดับขั้น และจำนวนชนะการแข่งขัน โดยรายได้เฉลี่ยต่อปีของนักมวยปล้ำซูโม่ตามอันดับ:

Riki shōseiin (力士養成員) 

Riki shōseiin (力士養成員) คือสมาชิกฝึกหัดซูโม่ที่มีระดับอยู่ต่ำกว่า Makushita (幕下) นักซูโม่สามารถรับเงินเดือนได้ก็ต่อเมื่อกลายเป็นเซกิโทริระดับ 'จูเรียว' ขึ้นไป ซึ่งไม่ใช่สมาชิกฝึกหัดซูโม่อีกต่อไป แต่ถึงแม้ว่าจะเป็นสมาชิกฝึกหัดซูโม่ก็ยังสามารถรับเงินช่วยเหลือได้ที่ 990,000 เยนต่อปี ในขณะที่เงินเดือนของเซกิโทริระดับ 'จูเรียว' จะสูงถึง 12 ล้านเยนต่อปี สำหรับนักซูโม่ที่กระตือรือร้นในการฝึกหากคุณกลายเป็นเซกิโทริ ชีวิตของคุณจะเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง

อันดับขั้นและจำนวนนักซูโม่ที่กำหนด

■ คำศัพท์พื้นฐานของซูโม่

ซูโม่เป็นกีฬาแบบดั้งเดิมและศิลปะการป้องกันตัวที่มีประวัติยาวนานกว่า 1,500 ปีและมีคำศัพท์และสำนวนที่ใช้ในซูโม่เท่านั้น

相撲を取る(ซุโมะ โอะ โทรุ)

ประโยคที่มีความหมาย เช่น 'กำลังเล่นซูโม่'

力士 (ริคิชิ)

หมายถึง นักซูโม่

四股名 (ชิโคะนะ)

เป็นชื่อที่ใช้ในการแข่งซูโม่ของนักซูโม่

相撲部屋 (ซูโมะเบยะ)

เป็นชื่อสังกัดของซูโม่ เมื่อซูโม่เข้าสังกัดใดแล้วไม่มีโอกาสย้ายสังกัดเหมือนนักฟุตบอล หากต้องการออกจากสังกัดคือการลาออกจากการเป็นซูโม่

土俵 (โดเฮียว)

เวทีซูโม่ทำจากดินที่อัดสร้างเป็นเวทีสี่เหลี่ยม ตรงกลางมีวงกลมที่ทำจากฟางที่เรียกว่าโดเฮียว (土俵) หากนักซูโม่ก้าวเท้าออกนอกวงกลมนี้เมื่อไหร่จะถือว่าแพ้ เนื่องจากซูโม่มาจากพิธีกรรมทางศาสนาชินโต สังเวียนนี้จึงห้ามผู้หญิงเข้าไปโดยเด็ดขาด

大相撲 (โอซุโมะ)

การแข่งขันซูโม่ทัวร์นาเมนท์ใหญ่ของญี่ปุ่น มีการขายตั๋วให้กับผู้ชม โดยหมายถึงการแข่งขันที่จัดโดยสมาคมซูโม่ของประเทศญี่ปุ่น

本場所 (ฮงบาโชะ)

เป็นการแข่งขันซูโม่ปกติที่จัดขึ้นโดยสมาคมซูโม่ของประเทศญี่ปุ่น เป็นการแข่งขันซูโม่ที่สำคัญสำหรับนักซูโม่ การจัดอันดับจะเพิ่มขึ้นและรางวัลของนักมวยปล้ำจะถูกเพิ่มขึ้นจากผลการแข่งขันในที่แห่งนี้ มีการกำหนดการแข่งขัน 6 รอบต่อปี ในเดือนมกราคม, มีนาคม, พฤษภาคม, กรกฎาคม, กันยายน, พฤศจิกายน

取組 (โทริคุมิ)

การแบ่งสายการแข่งขันซูโม่

土俵入り (โดเฮียวอิริ)

เป็นพิธีกรรมที่ดำเนินการบนเวทีซูโม่ก่อนการแข่งขันโดยนักมวยปล้ำซูโม่ตั้งแต่จูเรียวขึ้นไป

横綱土俵入り (โยโกซุนะ โดเฮียวอิริ)

เป็นพิธีกรรมที่ดำเนินการบนเวทีซูโม่ก่อนการแข่งขันโดยนักมวยปล้ำซูโม่ระดับโยโกซุนะซึ่งเป็นตำแหน่งสูงสุดในซูโม่

満員御礼 (มังอิน องเร)

ข้อบ่งชี้ว่าจำนวนผู้เข้าชมถึงจำนวนหนึ่งที่งานกำหนดไว้แล้ว ไม่ได้หมายถึงเต็มทุกที่นั่ง

■ การตัดสินและการฝึกของซูโม่

กฎของซูโม่เป็นแบบตรงไปตรงมา คือ นักซูโม่คนแรกที่ก้าวเท้าออกนอกวงแหวนหรือมีส่วนต่างๆ ของร่างกายยกเว้นเท้าแตะพื้นก่อนจะเป็นผู้แพ้

การแข่งขันและการตัดสิน

ก่อนแข่งขันนักซูโม่จะโรยเกลือลงพื้นเวทีซูโม่เพื่อเป็นการขับไล่สิ่งชั่วร้าย จากนั้นจะยกขากระทืบพื้นทีละข้างแล้วนั่งยองๆ และวางกำปั้นสองข้างลงบนพื้น ในตำแหน่งท่าเตรียมพร้อม เมื่อกรรมการให้สัญญาณก็จะเข้าประชิดตัวคู่ต่อสู้ทันที การตัดสินแพ้ชนะคือการทำให้คู่ต่อสู้ออกนอกโดเฮียว (土俵) ให้ได้ หากนักซูโม่ก้าวเท้าออกนอกวงกลมนี้เมื่อไหร่จะถือว่าแพ้ เช่น มือแตะพื้นหรือล้มลงพื้น ก็จะถือว่าแพ้เช่นกัน

จังโกะนาเบะ (ちゃんこ鍋)

เพื่อให้บรรลุเป้าหมายน้ำหนักโดยการเพิ่มน้ำหนักขึ้นและเพื่อให้ได้รับพลังงานเพียงพอสำหรับการฝึกซ้อมประจำวัน นักซูโม่จำเป็นต้องปฏิบัติตามการทานอาหารอย่างเคร่งครัด ผู้ชายปกติโดยเฉลี่ยต้องการพลังงานประมาณ 2,500 แคลอรีต่อวันแต่นักซูโม่ต้องได้พลังงานอย่างน้อย 4,000 แคลอรีต่อวัน พวกเขามักจะกินมื้อใหญ่ 2 มื้อต่อวันโดยไม่ทานอาหารเช้า อาหารจานหลักหรือมื้ออาหารสำหรับพวกเขาคือจังโกะนาเบะ วัตถุดิบที่ใส่ลงไปในหม้อไฟจะมีโปรตีนอาหารทะเลหรือเนื้อสัตว์ในอดีตจะถือว่าสัตว์ที่มี 4 ขาอย่างหมูและวัวนั้นไม่เป็นมงคล ซึ่งมักจะใช้ไก่เป็นส่วนใหญ่แต่ในปัจจุบันไม่ค่อยถือแล้วปัจจุบันนี้จึงใช้เนื้อวัวและเนื้อหมูด้วย และผักใส่จำนวนมากลงไป

■ สรุป

ซูโม่ได้พัฒนาจากพิธีกรรมเพื่อบูชาเทพเจ้าทางการเกษตรกรจนกลายเป็นกีฬาประจำชาติของญี่ปุ่นในปัจจุบัน ผู้คนสนใจกีฬานี้มากขึ้นแม้กระทั่งชาวต่างชาติอย่าง Hakuho อดีตนักมวยปล้ำซูโม่ที่เก่งที่สุดในญี่ปุ่นชาวมองโกเลีย ตัดสินใจที่จะเข้ารับการฝึกการเป็นนักซูโม่ การเข้าชมซูโม่ไม่ว่าจะเป็นทางทีวีหรือชมการแข่งขันสดเป็นประสบการณ์ที่ดีที่คุณต้องลองสักครั้งในการทำความรู้จักกับซูโม่กีฬาที่เก่าแก่ที่สุดของญี่ปุ่น